Ι. Το διυλιστήριο Πρόσφατα, γυρίζοντας στην Αθήνα οριστικά, πέρασα μετά από πολλά χρόνια από τα διυλιστήρια της Ελευσίνας βράδυ. Είχα ξεχάσει πόσο με μάγευε η εικόνα των διυλιστηρίων το βράδυ όταν ήμουν μικρός. Και απέμεινα, μέσα από το αμάξι που με γύριζε πίσω να κοιτώ την εικόνα τους. Φυσικά, πέρα από την ίδια την παιδική … Συνέχεια
Κάθε καλοκαίρι περνά και αφήνει το στίγμα του πάνω στη στενή γη. Η ζωή υποφέρει τον καύσωνα που ο Ήλιος σε συνεργεία με τον άνθρωπο εξαπολύουν πάνω στη γη. Μια καυτή θάλασσα από τραγωδίες. Αυτό που βαρύγδουπα ονομάζεται στην βιβλιογραφία γενικά και αόριστα ως νεοτερικότητα είναι πέρα για πέρα κάτι κινηματογραφικό. Ο κινηματογράφος είναι όχι … Συνέχεια
Στη διαδρομή προς τον προορισμό που υποτίθεται για κάποιο καιρό θα ξεκουραστώ, το βλέμμα μου έπεσε ξανά πάνω σε ένα χωράφι από ηλιοτρόπια, μετά από τέσσερα χρόνια. Φυσικά από τότε πολλά έχουν αλλάξει, αλλά τα λουλούδια ευτυχώς δεν αλλάζουν. Τα ηλιοτρόπια δεν ονομάζονται έτσι μόνο γιατί το κίτρινο στεφάνι των πετάλων τους μοιάζει με τις παιδικές … Συνέχεια
Προς μια θεωρία των φωτογραφιών Polaroid με αφορμή τον Andrey Tarkovsky O Tarkovsky από το 1977 μέχρι το 1983 παράγει μια σειρά φωτογραφιών polaroid με μια μηχανή που του χάρισε ο ιταλός σκηνοθέτης Michelangelo Antonioni. Αν και ακόμα δεν έχουν δημοσιευτεί όλες οι φωτογραφίες του αρχείου, η σειρά φωτογραφιών είναι χωρισμένη κατά βάση σε δύο … Συνέχεια
Εισαγωγή Το κείμενο που ακολουθεί τιτλοφορείται “Staatsmonopol für Pornographie” και αποτελεί ένα κείμενο της δεκαετίας του 20, του Walter Benjamin. Το κείμενο έχει ενδιαφέρον, καθώς μέσα από τον σχολιασμό του επί των ερωτικών και πορνογραφικών περιοδικών της εποχής ο Benjamin καταφέρνει να παρουσιάσει α) μια ολοκληρωμένη κοινωνική θεωρία για την γλώσσα, σε μια εποχή που … Συνέχεια
1. Καθώς κινείται μέσα στα σοκάκια της Πράγας, μουρμουρίζει παλιές εβραϊκές προσευχές, καλώντας τα πνεύματα αυτών που δεν πρόλαβαν να ζητήσουν συγγνώμη. Αυτός που ξέρει, ακούει τον πόνο και σε άγνωστες γλώσσες. Κάθε ανάγκη του ανθρώπου συνδέεται αφενός με το πρόβλημα της λήθης, αφετέρου με το πρόβλημα της έκφρασης. Άνθρωπος είναι αυτό το ον που … Συνέχεια
1. Για την αγάπη ως κυριαρχία Μεγάλος έρωτας είναι αυτός, που μετά το τέλος του, υπαγορεύει το πως θα αγαπηθούν οι επόμενοι. Είναι αυτός που ορίζει τον κανόνα του τρόπου της αγάπης, σαν απαράβατος μύθος. Όσο μαγευτικές και αν είναι οι αγάπες τούτες, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι είναι και κυριαρχικές. Πνίγουν τον κάθε έρωτα … Συνέχεια
Όσο γράφονται αυτές οι γραμμές, οι δρόμοι του Παρισιού εξακολουθούν να είναι γεμάτοι από ένα ετερόκλητο πλήθος, πλήρες ονείρων για έναν καλύτερο κόσμο. Καμιά όμως πίστη και κανένα όνειρο ποτέ δεν έφερε τον παράδεισο στη Γη μονομιάς γιατί ένας καλύτερος κόσμος δεν προϋποθέτει απλά την ικανοποίηση ενός προϋπάρχοντος αιτήματος, αλλά την ριζική αλλαγή του πως … Συνέχεια
Καθώς έρχονται τα πρώτα κρύα, και ο χειμώνας γλύφει τις μπαλκονόπορτες των σπιτιών, η φαντασίωση του ζεστού σπιτικού που κοιτάει απ το παράθυρο το κρύο παραμένει φαντασίωση. Όσο και να προσπαθούν οι άνθρωποι να κρατηθούν απ‘ την Ελπίδα, τόσο αυτή τους θυμίζει τα χαλάσματα στα οποία ζουν και κείτονται, λες και παραιτήθηκαν ολότελα από τη … Συνέχεια
Για τα σύνορα που έρχονται. Σχόλια πάνω στα γεγονότα της Καταλονίας. #1 Η Καταλονία, μια σημαντική περιοχή του κράτους της Ισπανίας στα βορειοανατολικά της χώρας, διεξήγαγε δημοψήφισμά για την ανεξαρτησία της. Το ζήτημα πριν το 2010 θεωρούταν αμελητέο, όμως η συνεχής δικαστική και εν τέλει αστυνομική καταστολή από την πλευρά της Ισπανίας έδωσε στο κίνημα … Συνέχεια